odstawka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

odstawka (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ɔtˈstafka], AS[otstafka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. odsunięcie kogoś od jakiejś działalności, zrezygnowanie ze współpracy z kimś
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dymisja, odwołanie, zwolnienie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. odstawienie n
czas. odstawić dk., odstawiać ndk.
związki frazeologiczne:
pójść w odstawkę (iść w odstawkę) • posłać w odstawkę (puścić w odstawkę)
etymologia:
ros. отставка
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: