odrobek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

odrobek (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ɔdˈrɔbɛk], AS: [odrobek]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przest. spłacanie długów lub przyjętych zobowiązań pracą, zwykle w polu[1]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikodrobek
dopełniaczodrobku
celownikodrobkowi
biernikodrobek
narzędnikodrobkiem
miejscownikodrobku
wołaczodrobku
przykłady:
(1.1) Chłop siedział w kieszeni u arendarza, chodził w łachmanach, na przednówku kładł do garnka lebiodę, a ziarno siewne brał ze dworu na ciężki odrobek[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. odrabianie n, odrobienie n
czas. odrabiać ndk., odrobić dk.
przym. odrobkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „odrobek” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Historia Polski 1795-1918, Stefan Kieniewicz, 1968 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=odrobek&oldid=7782246”