odprawić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
(Przekierowano z odprawić się)

odprawić (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. odprawiać)

(1.1) aspekt dokonany od: odprawiać

czasownik zwrotny dokonany odprawić się (ndk. odprawiać się)

(2.1) aspekt dokonany od: odprawiać się
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Królowa odprawiła poselstwo.
(1.1) Proboszcz z samego rana odprawił mszę świętą i pojechał do kurii.
(2.1) Najpierw pójdziemy się odprawić, a potem, już bez walizek, na spokojnie pomyślimy o jakimś śniadaniu.
składnia:
(1.1) odprawić + B.nie odprawić + D.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. odprawa ż, odprawianie n, odprawienie n
przym. odprawczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: odprawiać
(2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: odprawiać się
źródła: