odbąknąć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

odbąknąć (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. odbąkiwać)

(1.1) odpowiedzieć komuś krótko i niewyraźnie
odmiana:
(1.1) koniugacja Va
przykłady:
(1.1) Gdy mu który odbąknął, gotów był ubić, a w uniesieniu namiętności nie zważał na nic, w ogień, w wodę, byle postawić na swojem[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. odbąkiwać ndk.
przym. bąkowaty
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. od- + bąknąć
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: odbąkiwać
źródła:
  1. Józef Ignacy Kraszecki, Syn Jazdona, t. I, wyd. Gebethner i Wolff, Kraków 1880.