odłóg

odłóg (język polski)

odłóg (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) roln. nieuprawiany grunt orny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	odłóg	odłogi
dopełniacz	odłogu	odłogów
celownik	odłogowi	odłogom
biernik	odłóg	odłogi
narzędnik	odłogiem	odłogami
miejscownik	odłogu	odłogach
wołacz	odłogu	odłogi

przykłady:

(1.1) Władze miasta na stuhektarowym odłogu wybudują domy mieszkalne.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pozostawiony odłogiem

synonimy:

(1.1) ugór

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) ziemia

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Odłogi lm nmos, odłogowanie n

czas. odłogować ndk.

przym. odłogi, odłogowy

związki frazeologiczne:

leżeć odłogiem

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) fallow
• białoruski: (1.1) аблога ż (abloga), абложына ż (abložyna)
• francuski: (1.1) friche
• hiszpański: (1.1) barbecho m
• niemiecki: (1.1) Brache ż, Brachfeld n
• wilamowski: (1.1) brȫh ż
• włoski: (1.1) maggese m

źródła:

odłóg (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pole - grunt orny - nieuprawiane przez rok lub dłużej

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: