obycie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

obycie (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zapoznanie się i przyzwyczajenie się do czegoś wskutek dłuższego stykania się z tym
(1.2) umiejętność właściwego zachowania się
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) doświadczenie
(1.2) ogłada, dobre maniery
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) savvy
  • duński: (1.1) rutine w, erfaring w, erfarenhed w; (1.2) dannelse w
  • hiszpański: (1.1) hábito m, práctica ż, experiencia ż; (1.2) hábito m, modales m lm
źródła: