oblepa

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

oblepa (język polski)[edytuj]

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. rzecz, surowiec, którym się coś oblepia[1]
(1.2) daw. powłoka, którą czymś oblepiono[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) oblepia
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. oblepiać ndk., oblepić dk.
rzecz. oblepka ż, oblepia ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, Warszawa 1900–1927.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=oblepa&oldid=7805651”