obduksjon

obduksjon (język norweski (bokmål))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) sekcja zwłok, obdukcja

odmiana:

(1.1) en obduksjon, obduksjonen, obduksjoner, obduksjonene

przykłady:

(1.1) Obduksjonen viste at hun var drept med øks. → Sekcja zwłok wykazała, że kobieta została zabita siekierą.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: