obductio

obductiō (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zasłonięcie, przykrycie, pokrycie

(1.2) med. obdukcja

(1.3) med. sekcja zwłok, autopsja

odmiana:

(1) obductiō, obductiōnis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	obductiō	obductiōnēs
dopełniacz	obductiōnis	obductiōnum
celownik	obductiōnī	obductiōnibus
biernik	obductiōnem	obductiōnēs
ablatyw	obductiōne	obductiōnibus
wołacz	obductiō	obductiōnēs

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. obductor m

czas. obduco

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: