obciąg
obciąg (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik obciąg obciągi dopełniacz obciągu obciągów celownik obciągowi obciągom biernik obciąg obciągi narzędnik obciągiem obciągami miejscownik obciągu obciągach wołacz obciągu obciągi
- przykłady:
- (1.1) Sceny z ciotami wystającymi z nadzieją pod koszarami, goniącymi się po parku i jeżdżącymi po komunistycznej Polsce w poszukiwaniu przygodnego obciągu z pewnością mogą śmieszyć, lecz zmuszają także do pewnej smutnej refleksji nad ciężkim pedalskim żywotem.[1]
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. obciąganie n, obciągnięcie n, obciągara ż
- czas. obciągać ndk., obciągnąć dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) blowjob
- źródła: