obawa
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
obawa (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik obawa obawy dopełniacz obawy obaw celownik obawie obawom biernik obawę obawy narzędnik obawą obawami miejscownik obawie obawach wołacz obawo obawy
- przykłady:
- (1.1) Kiedy myślę o jutrzejszym egzaminie, jestem pełen obaw.
- (1.1) Pierwsze spotkanie konsultacyjne odbyło się w listopadzie, wtedy też przedstawiono wizualizację obiektu mającego pomieścić ok. 300 zwierząt i po raz pierwszy usłyszano o obawach mieszkańców[1].
- synonimy:
- (1.1) niepokój, niepewność, zmartwienie, strapienie, bolączka, zgryzota, lęk, strach, trwoga
- antonimy:
- (1.1) pewność, ufność, poczucie bezpieczeństwa
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. obawiać się
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) concern, misgiving, apprehension
- arabski: (1.1) قلق
- esperanto: (1.1) timo
- francuski: (1.1) doute, appréhension
- hiszpański: (1.1) temor, miedo
- japoński: (1.1) 不安, 不安定
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- rosyjski: (1.1) опасение
- szwedzki: (1.1) oro w, farhåga w, fruktan w, bekymmer n, rädsla w, ängslan w, ångest w
- ukraiński: (1.1) побоювання n
- wilamowski: (1.1) fieta
- źródła: