obałek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

obałek (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przest. drzewo z korzeniami wyrwane z ziemi i powalone przez burzę
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikobałekobałki
dopełniaczobałkaobałków
celownikobałkowiobałkom
biernikobałekobałki
narzędnikobałkiemobałkami
miejscownikobałkuobałkach
wołaczobałkuobałki
przykłady:
(1.1) Obrócił, odrzucił, chwycił nowy obałek i ciachał, że szczapki pryskały na wszystkie strony[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pował, wykrot, wywrót
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. obalić + -ek[2]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wywrót
źródła:
  1. ↑ Igor Newerly, Pamiątka z Celulozy, 1952, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. ↑ Hasło „obałek” w: Andrzej Bańkowski, Etymologiczny słownik języka polskiego, t. 2, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-13017-2.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=obałek&oldid=8061762”