oświecanie

oświecanie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od oświecać

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	oświecanie
dopełniacz	oświecania
celownik	oświecaniu
biernik	oświecanie
narzędnik	oświecaniem
miejscownik	oświecaniu
wołacz	oświecanie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) nieoświecanie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Oświecenie n, nieoświecanie n, oświecenie n, oświeciciel m, oświecicielka ż, oświeceniowiec m

czas. oświecać ndk., oświecić dk.

przym. oświeceniowy, oświecony, oświecicielski

przysł. oświeceniowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. oświecać + -anie

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: