oświęcimianin
oświęcimianin (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌɔɕfʲjɛ̇̃ɲʨ̑ĩˈmʲjä̃ɲĩn], AS: [ośfʹi ̯ė̃ńćĩmʹi ̯ä̃ńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• podw. art.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Oświęcimia[1]
- (1.2) osoba pochodząca z Oświęcimia, urodzona w Oświęcimiu
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik oświęcimianin oświęcimianie dopełniacz oświęcimianina oświęcimian celownik oświęcimianinowi oświęcimianom biernik oświęcimianina oświęcimian narzędnik oświęcimianinem oświęcimianami miejscownik oświęcimianinie oświęcimianach wołacz oświęcimianinie oświęcimianie depr. M. i W. lm: (te) oświęcimiany[2]
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybitny / znany oświęcimianin • szanowni / drodzy oświęcimianie!
- (1.2) rodowity kolanin • kolanin z krwi i kości / z urodzenia / z dziada pradziada
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Oświęcim m, oświęcimiak m
- forma żeńska oświęcimianka ż
- przym. oświęcimski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[3].
- tłumaczenia:
- słowacki: (1.1) Osvienčimčan m
- źródła:
- ↑
Hasło „oświęcimianin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „oświęcimianin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
