Przejdź do zawartości

oładka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

oładka (język polski)

[edytuj]
oładki (1.2)
wymowa:
IPA: [ɔˈwatka], AS: [ou̯atka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. placuszek z tartych ziemniaków i mąki, racuszek[1]
(1.2) kulin. smażony placek drożdżowy z mąki[2]

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lp od: oładek
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikoładkaoładki
dopełniaczoładkioładek
celownikoładceoładkom
biernikoładkęoładki
narzędnikoładkąoładkami
miejscownikoładceoładkach
wołaczoładkooładki
przykłady:
(1.1) Na drugie danie podano kotlety z oładkami.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) placuszek, racuszek, reg. białost. oładek, reg. oładzie lm[1]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ukr. оладка
uwagi:
(1.1) inna pisownia: ołatka[1]
(1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „oładka” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. III: N-Ó, Warszawa 1900–1927, s. 767.
  2. ↑ Wincentyna Zawadzka, Kucharka litewska, s. 334, wyd. J.Zawadzki, Wilno 1913
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=oładka&oldid=6437222”