Przejdź do zawartości

numizmatyka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

numizmatyka (język polski)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nauk. hist. nauka pomocnicza historii zajmująca się badaniem monet i medali; zob. też numizmatyka w Wikipedii
(1.2) kolekcjonowanie numizmatów[1]

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. i B. lp od: numizmatyk
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Domenę numizmatyki stanowią kolekcjonowanie i klasyfikowanie monet oraz artefaktów medalierskich.
składnia:
kolokacje:
(1.1) numizmatyka arabska / bizantyjska / celtycka / grecka / nowożytna / perska / polska / rzymska / średniowieczna / Dalekiego Wschodu
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) nauka
(1.2) kolekcjonerstwo
hiponimy:
holonimy:
(1.1) historia
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. numizmat mrz, numizmatyk mos
przym. numizmatyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Numismatik, ang. numismatics[2] < łac. numismapieniądze, moneta < gr.[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „numizmatyka” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „numizmatyka” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „numizmatyka” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.