nudność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nudność (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nudne; cecha tych, którzy nudni
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) nudność + D.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) cecha
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. nudny
przysł. nudnie
rzecz. nudności nmos, nudziara ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. nudny + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: