nudapieda

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nudapieda (esperanto)[edytuj]

morfologia:
nudapieda
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) bosy
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Kurantan nudpiede, minacantan, Estingi la grandegan tutan brulon, Per la riveroj de la larmoj siaj;[1] → „Jak rozczochrana, grożąca płomieniom, Łez potokami, biegła tu i ówdzie, Boso, z łachmanem na tej samej głowie, Którą niedawno jeszcze diadem stroił;[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nudpieda, senŝua
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. nudapiede
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zazwyczaj w wyrazach złożonych tego typu nie stosuje się wewnętrznych końcówek innych niż -o. Jest to niezalecane, niemniej istnieje kilka wyrazów, często z wczesnych lat Esperanta, w których takie użycie występuje. Znacznie częściej konstrukcja taka występuje w złożeniach z tzw. „słówkami” jak np. w „unuaeco” gdzie często wskazuje to na subtelną różnicę znaczeniową.[3]
źródła:
  1. W. Szekspir, tłum. L. Zamenhof, Hamleto; Reĝido de Danujo; Tragedio en Kvin Aktoj, tłum. w 1894.
  2. W. Szekspir tłum. Józef Paszkowski, Hamlet; Królewicz duński.
  3. 37.3. Precizigaj antaŭelementoj; Interligaj finaĵoj w: Bertilo Wennergren, Plena Manlibro de Esperanta Gramatiko.