nowogrecki

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nowogrecki (język polski)[edytuj]

Η νέα ελληνική αναφέρεται στις διάφορες γλωσσικές πο­ικιλίες των Ελληνικών που ομιλούνται στην σύγχρονη εποχή. Σήμερα, η Κοινή Νέα Ελληνική ομιλείται από περί­που 12-15 εκατομμύρια αν­θρώπους, κυρίως στην Ελλά­δα και την Κύπρο, και ως γλώσσα μειονότητας σε πο­λλές άλλες χώρες.
nowogrecki (2.1)
wymowa:
IPA[ˌnɔvɔˈɡrɛʦ̑ʲci], AS[novogrecʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z Grecją nowożytną, dotyczący Grecji nowożytnej

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. współczesny język grecki używany powszechnie w Grecji i na Cyprze; zob. też język nowogrecki w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) język nowogrecki, grecki nowożytny, greka nowożytna, demotyk, demotyka
antonimy:
(1.1) starogrecki
(2.1) starogrecki, greka klasyczna, język starogrecki
hiperonimy:
(2.1) grecki
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: język nowogrecki w Wikisłowniku
tłumaczenia:
źródła: