normatywność

normatywność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co normatywne; zob. też normatywność w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	normatywność
dopełniacz	normatywności
celownik	normatywności
biernik	normatywność
narzędnik	normatywnością
miejscownik	normatywności
wołacz	normatywności

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) nienormatywność

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. normatywistyka ż, normatywizm mrz, normatyw m, norma ż

przym. normatywny

przysł. normatywnie

czas. normować

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) normativity, normativeness

źródła: