norka
norka (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zdrobn. od: nora
- (1.2) mała nora
- (1.3) zool. zwierzę z każdego z dwóch gatunków z rodziny łasicowatych: norka europejska lub norka amerykańska; zob. też norka w Wikipedii
- (1.4) zob. norki
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik norka norki dopełniacz norki norek celownik norce norkom biernik norkę norki narzędnik norką norkami miejscownik norce norkach wołacz norko norki
- przykłady:
- (1.2) Myszka wykopała sporą norkę i tam pierwszy raz powiła.
- (1.3) Trzymał norki w małych klatkach z drucianym podłożem.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.3) norka europejska • norka amerykańska
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) zagłębienie
- (1.3) zwierzę
- (1.4) futro
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nora ż, nornik mzw, nornica ż, norowanie n, norowiec mzw, norki lm nmos
- czas. norować ndk.
- przym. norkowy, norowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.3) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: nora
- abenaki: (1.3) mosbas
- angielski: (1.3) mink
- białoruski: (1.3) норка ż
- bułgarski: (1.3) норка ż
- czeski: (1.3) norek m
- duński: (1.3) mink w
- francuski: (1.3) vison m
- hiszpański: (1.3) visón m
- niemiecki: (1.3) Nerz m
- nowogrecki: (1.3) βιζόν n
- portugalski: (1.3) visom m, vison m
- rosyjski: (1.3) норка ż
- słowacki: (1.3) norok m, norka ż
- węgierski: (1.3) nyérc, nerc
- włoski: (1.3) visone m
- źródła:
norka (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zool. norka – powszechna nazwa zwierząt z gatunku norka amerykańska lub norka europejska[1]
- (1.2) norka – skóra[1]
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „norka” w: Slovník súčasného slovenského jazyka M – N.