norbertanka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

norbertanka (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. zakonnica należąca do katolickiego Zgromadzenia Sióstr Kanoniczek Regularnych Zakonu Premonstratensów; zob. też norbertanki w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Zaraz za klasztorem norbertanek zaczynają się tereny należące do sąsiedniego sołectwa.
składnia:
kolokacje:
(1.1) charyzmat / klasztor / kościół / nowicjat / postulat / wspólnota Norbertanek[1]
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) zakonnica, osoba konsekrowana
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Norbert m, norbertanin m, Norbercik mos
przym. Norbertowy, norbertański, ponorbertański
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. norbertanin + -ka < pol. Norbert < łac. Norbertus
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. W nazwach wielowyrazowych używamy wielkiej litery; zobacz też: Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 156.