norbertanin

norbertanin (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. zakonnik z zakonu założonego przez św. Norberta z Xanten; zob. też norbertanie w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	norbertanin	norbertanie
dopełniacz	norbertanina	norbertanów
celownik	norbertaninowi	norbertanom
biernik	norbertanina	norbertanów
narzędnik	norbertaninem	norbertanami
miejscownik	norbertaninie	norbertanach
wołacz	norbertaninie	norbertanie

przykłady:

(1.1) Kiedyś norbertanie posiadali w Polsce kilka klasztorów.

składnia:

kolokacje:

(1.1) klasztor / kościół / szpital Norbertanów • nowicjat / postulat norbertanów

synonimy:

(1.1) premonstratens

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zakonnik, osoba konsekrowana

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Norbert m, Norberta ż

forma żeńska norbertanka ż

przym. norbertański, ponorbertański

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Norbert + -anin

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) premonstrát m
• słowacki: (1.1) premonštrát m
• włoski: (1.1) norbertino m

źródła: