niewykształcony

niewykształcony (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɲɛvɨkʃtawˈʦ̑ɔ̃nɨ], AS: [ńevykštau̯cõny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niemający wykształcenia

imiesłów

(2.1) zaprzeczony imiesłów przymiotnikowy bierny od wykształcić

odmiana:

(1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	niewykształcony		niewykształcona	niewykształcone	niewykształceni	niewykształcone
dopełniacz	niewykształconego		niewykształconej	niewykształconego	niewykształconych
celownik	niewykształconemu		niewykształconej	niewykształconemu	niewykształconym
biernik	niewykształconego	niewykształcony	niewykształconą	niewykształcone	niewykształconych	niewykształcone
narzędnik	niewykształconym		niewykształconą	niewykształconym	niewykształconymi
miejscownik	niewykształconym		niewykształconej	niewykształconym	niewykształconych
wołacz	niewykształcony		niewykształcona	niewykształcone	niewykształceni	niewykształcone

przykłady:

(1.1) W rzeczywistości Mary Waszyngton była kobietą kłótliwą, niewykształconą i sprzeciwiała się karierze syna z czystej zazdrości.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) prosty

antonimy:

(1.1) wykształcony, wykwalifikowany

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) niewykwalifikowany, niewyuczony

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. wykształcony

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. nie- + wykształcony

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) uneducated
• białoruski: (1.1) неадукава́ны
• bułgarski: (1.1) необразован
• łaciński: (1.1) ineruditus
• niemiecki: (1.1) ungebildet
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) необразованный
• ukraiński: (1.1) неосві́чений
• węgierski: (1.1) tanulatlan, iskolázatlan

źródła: