niewdzięczność
niewdzięczność (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ɲɛˈvʲʥ̑ɛ̃n͇ʧ̑nɔɕʨ̑], AS: [ńevʹʒ́ẽṇčność], zjawiska fonetyczne: zmięk.• udziąs.• nazal.• asynch. ę
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) brak wdzięczności; cecha tego, co jest niewdzięczne; cecha tego, kto jest niewdzięczny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik niewdzięczność dopełniacz niewdzięczności celownik niewdzięczności biernik niewdzięczność narzędnik niewdzięcznością miejscownik niewdzięczności wołacz niewdzięczności
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) wdzięczność
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. niewdzięcznik m, niewdzięcznica ż
- przym. niewdzięczny
- przysł. niewdzięcznie
- związki frazeologiczne:
- czarna niewdzięczność
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) ingratitude, ungratefulness
- arabski: (1.1) بطر m, عقوق m, نكران المعروف m, كفر النعمة m
- białoruski: (1.1) няўдзячнасць ż
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) няўдзячнасьць ż
- bułgarski: (1.1) неблагодарност ż
- czeski: (1.1) nevděk m, nevděčnost ż
- duński: (1.1) utaknemlighed w
- francuski: (1.1) ingratitude ż
- hiszpański: (1.1) ingratitud ż
- niemiecki: (1.1) Undankbarkeit ż
- nowogrecki: (1.1) αχαριστία ż
- portugalski: (1.1) ingratidão ż
- rosyjski: (1.1) неблагодарность ż
- słowacki: (1.1) nevďak m, nevďačnosť ż
- szwedzki: (1.1) otacksamhet w, otack n
- ukraiński: (1.1) невдячність ż
- źródła: