niestanne

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

niestanne (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA[ɲɛˈstãnːɛ], AS[ńestã•ne], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.gemin.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) st.pol. grzywna za niestawienie się w sądzie[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 127.