niespokojnicka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

niespokojnicka (język polski)[edytuj]

niespokojnicka (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. żart. posp. niespokojnica[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) niespokojnica, awanturnica, kłótnica
antonimy:
(1.1) spokojnica
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. niezaspokajanie n, niespokojność ż, niespokojenie n, niespokojnik m, niespokojniczek m, niespokojnicki m, niespokojnica ż, niespokojniczka ż, nieuspokojenie n, nieuspokajanie n, niezaspokojenie n, nieuspokajanie n, uniespokojenie n
czas. niespokoić ndk., uniespokoić dk.
przym. niespokojny
przysł. niespokojnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. niespokojny + -icka
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: niespokojnicki
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: niespokojnica
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka polskiego, red. Aleksander Zdanowicz i in., M. Orgelbrand, Wilno 1861.