nieskładny
nieskładny (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) niezręcznie sformułowany
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik nieskładny nieskładna nieskładne nieskładni nieskładne dopełniacz nieskładnego nieskładnej nieskładnego nieskładnych celownik nieskładnemu nieskładnej nieskładnemu nieskładnym biernik nieskładnego nieskładny nieskładną nieskładne nieskładnych nieskładne narzędnik nieskładnym nieskładną nieskładnym nieskładnymi miejscownik nieskładnym nieskładnej nieskładnym nieskładnych wołacz nieskładny nieskładna nieskładne nieskładni nieskładne
- przykłady:
- (1.1) Wystarczy tu przypomnieć słynny termin Przybosia – turpizm, którym określał literaturę kierującą uwagę na rzeczy brzydkie, kalekie, nieskładne, brutalne; ów swoisty mizerabilizm pragnął sprostać prawdzie życia konkretnego (…)[1]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nieskładność ż
- przysł. nieskładnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) incoherent
- ukraiński: (1.1) нескладний
- źródła:
- ↑ Alicja Kępińska, Nowa sztuka: sztuka polska w latach 1945-1978, Auriga Oficyna Wydawnicza, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1981, str. 32.