nierządnica

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nierządnica (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌɲɛʒɔ̃ndʲˈɲiʦ̑a], ASežõndʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. kobieta uprawiająca nierząd
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) jawnogrzesznica, kurtyzana, kokota, kortezanka, kobieta lekkich obyczajów, lafirynda, prostytutka, ladacznica; wulg. dziwka, kurwa; st.pol. duchna[1], duchniczka[1], małpa[1], mercha, niewiasta sobiewolna[1], pani duszka[1]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nierząd m, nierządnictwo n
przym. nierządny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Jan Łoś, Nazwy stopni pokrewieństwa i powinowactwa w dawnej Polsce, „Język Polski” nr 1/1914, s. 3.