nieomylny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nieomylny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌɲɛɔ̃ˈmɨlnɨ], ASeõmylny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który się nie myli
(1.2) pewny, celny, właściwy komuś, kto się nie myli, świadczący o nieomylności
(1.3) daw. wolny od błędów i odchyleń
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Żądania, skłonności i namiętności ludzkie nie nigdy złemi, bo tworzy je doskonała i nieomylna natura[1].
(1.3) Uczyń, co twej krwi szlachetnej przystoi, / Miłość przy tobie nieomylna stoi[2].
składnia:
(1.1-2) nieomylny + M.
kolokacje:
(1.1) nieomylny sąd / bóg / władca / król / papież / Kościół
(1.2) nieomylny werdykt / wyrok • nieomylna przepowiednia • nieomylne przewidywanie • nieomylna interpretacja / decyzja
(1.3) nieomylna droga
synonimy:
(1.1) niemylący się
(1.3) idealny, prosty
antonimy:
(1.1-3) omylny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nieomylność ż
przysł. nieomylnie
związki frazeologiczne:
nieomylny znakferować nieomylne wyrokinikt nie jest nieomylny
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Eliza Orzeszkowa: Sylwek Cmentarnik.
  2. Jan Kochanowski, Pieśni. Księgi trzecie, cz. VII