niemczeć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

niemczeć (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zniemczeć)

(1.1) przyswajać kulturę i język niemiecki, stawać się Niemcem
odmiana:
(1.1) koniugacja III
przykłady:
(1.1) W zaborze młodzi niemczeli, uczęszczając do austriackich szkół.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) germanizować się, niemczyć się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Niemcy lm mos/lm nmos, niemczenie n, niemiec mos/mrz, Niemiec mos, niemra ż, Niemra ż
czas. niemczyć ndk., niemczyć się ndk., zniemczeć dk., zniemczyć dk., zniemczyć się dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Niemiec
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: