niedopuszczenie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

niedopuszczenie (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od nie dopuścić
odmiana:
(1.1) blm,
przykłady:
(1.1) Odmowa wykonania polecenia przełożonego o odsunięciu lub niedopuszczeniu do pełnienia służby pociąga za sobą odpowiedzialność dyscyplinarną, wyjątkami tu przypadki podyktowane charakterem służby lub względami bezpieczeństwa[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) dopuszczenie
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. niedopuszczalność ż, niedopuszczanie n
przym. niedopuszczalny
przysł. niedopuszczalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. nie- + dopuszczenie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: