niedoczas

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

niedoczas (język polski)[edytuj]

jeden z graczy ma niedoczas (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) szach. sytuacja w partii szachowej, kiedy jednemu lub obydwojgu graczom grozi przegrana z powodu przekroczenia limitu czasu
(1.2) nienadążanie, opóźnianie się[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) W ogromnym niedoczasie zobaczył wieczniaka, ale wieczniaka nie było[2].
(1.2) wielu kursantów to przedstawiciele handlowi, którzy w wiecznym niedoczasie krążą po kraju[3].
składnia:
kolokacje:
(1.1) duży / ogromny niedoczas • wpaść w niedoczas • grać w niedoczasie • ciągłe niedoczasy
(1.2) cierpieć na niedoczas
synonimy:
(1.1-2) niedostatek czasu
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) niedobór
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
być w niedoczasie
etymologia:
uwagi:
(1.1-2) Neologizm utworzony w latach 50-tych przez dziennikarza szachowego, później używany też w polszczyźnie ogólnej[4].
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „niedoczas” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Wojtaszek wygrywa Dortmund 2017; ostatnia runda bez żadnego remisu, www.chess.com, https://www.chess.com/pl/news/view/wojtaszek-wygrywa-dortmund-2017-ostatnia-runda-bez-zadnego-remisu-9773
  3. Polityka, nr 08.07, Warszawa, 2004 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. Hasło „Niedoczas” w: Maciej Malinowski, Obcy język polski.