nieboskłon

nieboskłon (język polski)

nieboskłon (1.1)

wymowa:

IPA: [ɲɛˈbɔskwɔ̃n], AS: [ńebosku̯õn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) książk. kopuła nieba, zwłaszcza jej dolna część

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	nieboskłon
dopełniacz	nieboskłonu
celownik	nieboskłonowi
biernik	nieboskłon
narzędnik	nieboskłonem
miejscownik	nieboskłonie
wołacz	nieboskłonie

przykłady:

(1.1) Rozgwieżdżony nieboskłon zdawał się być na wyciągnięcie ręki.

składnia:

kolokacje:

(1.1) gwiaździsty (gwieździsty) nieboskłon • bezchmurny / pochmurny nieboskłon

synonimy:

(1.1) horyzont, niebo, firmament

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. niebo + skłon

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) skyline, horizon
• arabski: (1.1) قبة ż, قبة سماوية ż
• białoruski: (1.1) небасхіл m
• bułgarski: (1.1) небосклон m
• rosyjski: (1.1) небосклон m
• słowacki: (1.1) książk. przest. nebosklon m, nebasklon m
• włoski: (1.1) volta celeste ż, volta del cielo ż

źródła: