nieborak
nieborak (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
- (1.1) ze współczuciem o człowieku lub zwierzęciu
- odmiana:
- (1.1) lub
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nieborak nieboracy dopełniacz nieboraka nieboraków celownik nieborakowi nieborakom biernik nieboraka nieboraków narzędnik nieborakiem nieborakami miejscownik nieboraku nieborakach wołacz nieboraku nieboracy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nieborak nieboraki dopełniacz nieboraka nieboraków celownik nieborakowi nieborakom biernik nieboraka nieboraki narzędnik nieborakiem nieborakami miejscownik nieboraku nieborakach wołacz nieboraku nieboraki
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nieboraka m/ż, nieboractwo n
- zdrobn. nieboraczek m
- zgrub. nieboraczysko
- forma żeńska nieboraczka ż
- przym. nieboraczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- utworzone od zaprzeczonego czasownika prasł. *ne + *borti (sę) → nie zmagać się, nie mocować się, nie walczyć (od tego samego czasownika pochodzi pol. broń < prasł. *bornь oraz nazwy osobowe z elementami borzy-, -bór i pochodne od nich nazwy miejscowe, np. pol. Racibórz), pierwotnie zatem → ktoś bezsilny, słabeusz; mało prawdopodobny jest związek z pol. niebożę, zakładający niezwykłą w polszczyźnie wymianę spółgłosek ż > r[1][2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) небарак m, небарака m
- kazachski: (1.1) байғұс, бейшара
- rosyjski: (1.1) бедняжка m, бедолага m
- włoski: (1.1) poveruomo m
- źródła:
- ↑ Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.
- ↑ Witold Mańczak, Polski słownik etymologiczny, Polska Akademia Umiejętności, Kraków 2017, ISBN 978-83-7676-265-4.