neutralizować

neutralizować (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zneutralizować)

(1.1) czynić neutralnym, nieszkodliwym

(1.2) polit. czynić neutralnym jakiś kraj lub instytucję

(1.3) chem. czynić chemicznie obojętnym

czasownik zwrotny niedokonany neutralizować się (dk. zneutralizować się)

(2.1) stawać się neutralnym; ulegać neutralizacji

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) unieszkodliwiać

(1.3) zobojętniać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) utylizować

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. neutratyw mrz, neutralność ż, neutralizacja ż, neutralizowanie n

czas. zneutralizować dk.

przym. neutralizacyjny, neutralny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bryt. neutralise / amer. neutralize
• francuski: (1.1) neutraliser
• hiszpański: (1.1) neutralizar, contrarrestar; (1.2) neutralizar; (1.3) neutralizar; (2.1) neutralizarse
• niemiecki: (1.1) neutralisieren
• nowogrecki: (1.1) εξουδετερώνω, ουδετερώνω; (1.2) ουδετεροποιώ; (1.3) εξουδετερώνω; (2.1) ουδετεροποιούμαι

źródła: