narrare

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

narrare (język hiszpański)[edytuj]

wymowa:
IPA[na.ˈra.ɾe]
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 1. os. lp (yo) czasu przyszłego prostego (futuro simple) trybu łączącego (subjuntivo) od narrar
(1.2) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu przyszłego prostego (futuro simple) trybu łączącego (subjuntivo) od narrar
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

narrare (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) infinitivus praesentis od: narro
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

narrare (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA[nar'rare]
znaczenia:

czasownik

(1.1) opowiadać
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) raccontare
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. narrabile, narrativo
rzecz. narrazione ż, narratore m, narratrice ż, narrativa ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: