naprawiacz

naprawiacz (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która naprawia jakieś urządzenie lub rzecz, usuwa usterkę i przywraca przydatność danego przedmiotu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	naprawiacz	naprawiacze
dopełniacz	naprawiacza	naprawiaczy / naprawiaczów
celownik	naprawiaczowi	naprawiaczom
biernik	naprawiacza	naprawiaczy / naprawiaczów
narzędnik	naprawiaczem	naprawiaczami
miejscownik	naprawiaczu	naprawiaczach
wołacz	naprawiaczu	naprawiacze

przykłady:

(1.1) Zepsuła mi się szafka, więc zatelefonowałam po naprawiacza.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) złota rączka, majsterkowicz, specjalista, ekspert, rzemiecha

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) pracownik

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. naprawa ż, naprawienie n, naprawianie n

forma żeńska naprawiaczka ż

czas. naprawiać ndk., naprawić dk.

przym. naprawczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) repairer

źródła: