nanizać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nanizać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[nãˈɲizaʨ̑], AS[nãńizać], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. nanizywać)

(1.1) książk. nawlec coś na sznurek, nitkę, drut, żyłkę itp.[1][2]
odmiana:
(1.1) koniugacja IX
przykłady:
(1.1) Nanizałam grzyby na nitkę, będą suszone na zimę jak znalazł.
(1.1) Oryginalną dekoracją stołu nanizane na giętki drucik wydmuszki z przepiórczych jajek.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nanizanie n, nanizywanie n
czas. nizać ndk., nanizywać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zob. Czy coś może być dziewczyńskie?, odc. 41 w: Jan Miodek, Słownik polsko@polski.
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „Chrześniak czy chrzestniak?” w: Maciej Malinowski, Obcy język polski.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „I nawlec — nawlekać” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.