nafnháttur

nafnháttur (język islandzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gram. bezokolicznik

odmiana:

(1.1) lp nafn|háttur, ~hátt, ~hætti, ~háttar (~hátturinn, ~háttinn, ~hættinum, ~háttarins); lm ~hættir, ~hætti, ~háttum, ~hátta (~hættirnir, ~hættina, ~háttunum, ~háttanna)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) nafnháttarmerki

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

rzecz. nafn n + háttur m, dosł. "tryb imienny"

uwagi:

źródła: