nadebrać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nadebrać (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. nadbierać)

(1.1) wziąć pewną, niewielką ilość czegoś, biorąc napocząć coś[1]
(1.2) brać więcej niż się należy, brać za dużo[1]
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IX
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nadbieranie n, nadebranie n
czas. nadbierać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „nadbierać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.