nabywca

nabywca (język polski)

wymowa:

IPA: [naˈbɨfʦ̑a], AS: [nabyfca], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która coś nabywa lub nabyła poprzez kupno

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nabywca	nabywcy
dopełniacz	nabywcy	nabywców
celownik	nabywcy	nabywcom
biernik	nabywcę	nabywców
narzędnik	nabywcą	nabywcami
miejscownik	nabywcy	nabywcach
wołacz	nabywco	nabywcy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kupujący

antonimy:

(1.1) sprzedawca

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nabycie n, nabytek m, nabywanie n

forma żeńska nabywczyni ż

czas. nabyć dk., nabywać ndk.

przym. nabywczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) purchaser, buyer
• duński: (1.1) køber w
• francuski: (1.1) acquéreur m
• hiszpański: (1.1) comprador m
• łaciński: (1.1) emptor m
• niemiecki: (1.1) Käufer m

źródła: