nabo

nabo (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) sąsiad, sąsiadka

odmiana:

(1.1) en nabo, naboen, naboer, naboerne

przykłady:

(1.1) Min nabo klager konstant over larm. → Mój sąsiad ciągle narzeka na hałas.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tylko o kobiecie naboerske

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

nabo (esperanto)

morfologia:

nab•o

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) techn. piasta

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	nabo	naboj
akuzativo	nabon	nabojn

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

nabo (język norweski (bokmål))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) sąsiad, sąsiadka

odmiana:

(1.1) en nabo, naboen, naboer, naboene

przykłady:

(1.1) Heldigvis har vi gode naboer! → Na szczęście mamy dobrych sąsiadów!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nabolag

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

nabo (język portugalski)

nabo (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rzepa

(1.2) wulg. kutas, fiut

odmiana:

(1) lp nabo; lm nabos

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

comprar nabos em sacos

etymologia:

uwagi:

źródła: