na topie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

na topie (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[na‿ˈtɔpʲjɛ], AS[na‿topʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.zestr. akc.i → j  ?/i
znaczenia:

fraza przysłówkowa

(1.1) pot. popularny, modny
odmiana:
przykłady:
(1.1) Te ciuchy teraz na topie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) na fali
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. na + top (w znaczeniu szczyt) < kalka z ang. to be on top[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Markowski, Jak dobrze mówić i pisać po polsku, Warszawa 2000.