nałogowiec

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nałogowiec (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek mający nałóg
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) uzależniony
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nałóg m
przym. nałogowy
przysł. nałogowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. nałóg + -owiec lub pol. nałogowy + -ec
uwagi:
Wyraz powstał w XIX w.[1]
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wiera Zołotowa, Rzeczowniki osobowe z sufiksem -ec (-owiec) we współczesnym języku polskim, „Poradnik Językowy” nr 9/1957, s. 403.