nałożnica

nałożnica (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. kobieta żyjąca bez ślubu z mężczyzną, który stoi wyżej w hierarchii społecznej

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nałożnica	nałożnice
dopełniacz	nałożnicy	nałożnic
celownik	nałożnicy	nałożnicom
biernik	nałożnicę	nałożnice
narzędnik	nałożnicą	nałożnicami
miejscownik	nałożnicy	nałożnicach
wołacz	nałożnico	nałożnice

przykłady:

(1.1) A te nałożnice nie były przypadkiem twoimi żonami? Znowu coś mi się nie zgadzało w stosunku do dawnych kronik. – Były… Jednak wielożeństwo nie było w Europie modne.

(1.1) Mężczyzni mogli prawnie mieć trzy żony, ale niekażdy ich tyle mógł utrzymać razem, możni tylko oprócz prawej małżonki, utrzymywali nałożnice (…).

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) konkubina

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. łoże n, łóżko n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) concubine, mistress
• czeski: (1.1) konkubina ż
• esperanto: (1.1) konkubino
• rosyjski: (1.1) наложница ż
• słoweński: (1.1) priležnica ż

źródła: