mysta

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

mysta (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. nazwa kapłana przy pogańskich misteriach[1]
odmiana:
(1.1) mysta, mystae (deklinacja I)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „mysta” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 438.

mysta (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) gnój wyrzucać ze stajni, gnoić
(1.2) wygnoić się
odmiana:
(1.1-2) czas przeszły prosty myst, imiesłów czasu przeszłego gymyst
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. myst, gymyst
rzecz. myst m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: