muzykologia

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

muzykologia (język polski)[edytuj]

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nauk. muz. naukowe badania nad muzyką w aspekcie historycznym, teoretycznym czy też fizycznej natury dźwięku; zob. też muzykologia w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm,
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikmuzykologia
dopełniaczmuzykologii
celownikmuzykologii
biernikmuzykologię
narzędnikmuzykologią
miejscownikmuzykologii
wołaczmuzykologio
przykłady:
(1.1) Po wykładzie z muzykologii studentki poszły do parku.
składnia:
kolokacje:
(1.1) instytut / kierunek / katedra muzykologii • studiować muzykologię
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) nauka
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
(1.1) instrumentologia (organolologia), instrumentoznawstwo, etnomuzykologia, teoria muzyki
wyrazy pokrewne:
rzecz. muzykolog m, muzykolożka ż
przym. muzykologiczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. muzyka + -logia < łac. musicologia < gr. μουσική + λόγος → muzyka + słowo, przemowa
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=muzykologia&oldid=7681158”