mutus

mutus (język łaciński)

wymowa:

IPA: /ˈmuː.tus/

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niemy

odmiana:

(1.1) (deklinacja I-II)

 

przypadek	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	m	ż	n
mianownik	mūtus	mūta	mūtum	mūtī	mūtae	mūta
dopełniacz	mūtī	mūtae	mūtī	mūtōrum	mūtārum	mūtōrum
celownik	mūtō	mūtae	mūtō	mūtīs
biernik	mūtum	mūtam	mūtum	mūtōs	mūtās	mūta
ablatyw	mūtō	mūtā	mūtō	mūtīs
wołacz	mūte	mūta	mūtum	mūtī	mūtae	mūta
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. muto

rzecz. mutatio ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: