mutacja

mutacja (język polski)

wymowa:

IPA: [muˈtaʦ̑ʲja], AS: [mutacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) biol. zmiana w liczbie i strukturze elementów dziedzicznych; zob. też mutacja w Wikipedii

(1.2) przemiana

(1.3) fizj. zmiana wysokości i skali głosu występująca u męskiej młodzieży w okresie dojrzewania płciowego; zob. też mutacja głosu w Wikipedii

(1.4) częściowo zmienione wydanie dziennika (gazety)

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mutacja	mutacje
dopełniacz	mutacji	mutacji/mutacyj
celownik	mutacji	mutacjom
biernik	mutację	mutacje
narzędnik	mutacją	mutacjami
miejscownik	mutacji	mutacjach
wołacz	mutacjo	mutacje

przykłady:

(1.1) Wśród duńskich norek wykryto szczególną mutację koronawirusa, co potencjalnie może stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego na całym świecie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) addycja, delecja, insercja

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. mutować

rzecz. mutant

przym. mutacyjny, mutagenny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: przemiana

• angielski: (1.1) mutation
• baskijski: (1.1) mutazio
• białoruski: (1.1) мутацыя ż; (1.2) мутацыя ż; (1.3) мутацыя ż
• bułgarski: (1.1) мутация ż; (1.2) мутация ż; (1.3) мутация ż
• duński: (1.1) mutation w
• francuski: (1.1) mutation ż
• hiszpański: (1.1) mutación ż
• kaszubski: (1.1) mùtacjô ż
• kataloński: (1.1) mutació ż
• koreański: 갑작변이
• portugalski: (1.1) mutação ż
• rosyjski: (1.1) мутация ż; (1.2) мутация ż; (1.3) мутация ż
• ukraiński: (1.1) мутація ż; (1.2) мутація ż; (1.3) мутація ż
• węgierski: (1.1) mutáció; (1.3) mutálás
• włoski: (1.1) mutazione ż

źródła: